ای حرمت قبله حاجات ما

شعری زیبا در رثای حضرت عباس( ع )

ای حرمت قبلة حاجات ما

              یاد تو تسبیح ومناجات ما

تاج شهیدان همه عالمی

         دست علی ماه بنی هاشمی

همقدم قافله سالار عشق

     ساقی عشاق و علمدار عشق

سرور و سالار سپاه حسین

     داده سر و دست براه حسین

عم امام و اخ و ابن امام             

       حضرت عباس علیه السلام

ای علم کفر نگون ساخته

            پرچم اسلام برافراخته

مکتب تو مکتب عشق و وفاست  

             درس الفبای تو صدق و صفاست

شمع شده آب شده سوخته

                 روح ادب را ادب آموخته

آب فرات از ادب تست مات     

                 موج زند اشگ بچشم فرات

یاد حسین و لب عطشان او       

             و آن لب خشکیده¬ی طفلان او 

ساقی کوثر پدرت مرتضی است    

            کار تو سقائی کرب و بلایت

هر که بدردی بغمی شد دوچار      

           گوید از یکصد و سی و سه بار

ایعلم افراشته در عالمین      

                  اکشف یا کاشف کرب الحسین

از کرم و لطف جوابش دهی      

               تشنه اگر آمده آبش دهی

چون نهم ماه محرم رسید       

                کار بدانجا که تو دانی کشید

از عقب خیمه¬ی صدر جهان    

               شاه فلک جاه ملک آشیان

شمر بآواز ترا زد صدا   

                          گفت کجائید بنو اختنا 

تا برهانند زهنگامه¬ات   

                       داد نشان خط امان نامه¬ات

رنگ پرید از رخ زیبای تو   

                        لرزه بیفتاد بر اعضای تو

من بامان باشم و جان جهان  

                 از دم شمشیر و سنان بی¬امان

دست تو نگرفت امان نامه را 

                   تا که شد از پیکر پاکت جدا

مزد تو زین سوختن و ساختن 

                 دست سپر کردن و سرباختن

دست تو شد دسته شه لافتی

                خط تو شد خط امان خدا

چار امامی که ترا دیده اند  

                    دست علم گیر تو بوسیده¬اند

طفل بدی مادر والاگهر   

                        برد ترا ساحت قدس پدر

چشم خداوند چودست تو دید  

                بوسه زد و اشگ زچشمش چکید

با لب آغشته بزهر جفا  

                         بوسه بدست تو بزد مجتبی

دید چو در کرب و بلا شاهدین 

                 دست تو افتاد بروی زمین

خم شد و بگذاشت سر دیده¬اش 

           بوسه بزد با لب خشکیده¬اش

حضرت سجاد هم آندست پاک  

               بوسه زد و کرد نهان زیرخاک

مطلع شعبان همایون اثر

                         بر ادب تست دلیلی دگر

سوم اینماه چونور امید  

                         شعشعه¬ی صبح حسینی دمید

چارم اینمه که پر از عطر و بوست 

             نوبت میلاد علمدار اوست

شد بهم آمیخته از مشرقین

                     نور ابوالفضل و شعاع حسین

ای بفدای سر و جان و تنت  

                   وین ادب آمدن و رفتنت

وقت ولادت قدمی پشت سر 

                  وقت شهادت قدمی بیشتر

مدح تو این بس که شه ملک و جان           

                                شاه شهیدان و امام زمان

گفت بتو گوهر والا نژاد  

                         جان برادر بفدای تو باد

شه چو بقربان برادر رود 

                         کیست" ریاضی" که فدایت شود

 ««سید محمد علی ریاضی»»